بررسی و تحلیل آرایة نماد در سروده‌هاي قيصر امين‌پور
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
1 - دانشگاه بوعلی‌سینا همدان
2 -
کلید واژه: نماد نماد ابداعی نماد مرسوم شعر معاصر,
چکیده مقاله :
در سروده های قیصر امین پور دو دسته نماد می توان یافت. یکی نمادهای مرسوم که با نمادهای معمول در ادبیات فارسی و کاربردهای نمادین دیگر شاعران به نوعی همپوشانی دارد. در این مورد هر چند امین پور کوشیده است که در حوزة این ابزار زیبایی آفرین نوآوری هایی داشته باشد؛ میان نمادهای او و دیگران اشتراکاتی می توان يافت. نمادهای دیگری که در سروده های امین پور قابل توجه هستند، نمادهای ابداعی یا نمادهایی هستند که پیش از قیصر در شعر فارسی دیده نمی‌شوند. درست است که در این مورد می توان امین پور را نوآور ساخت های نمادین دانست؛ اما نباید فراموش کرد که خاستگاه هر دو نوع نماد به کار رفته؛ طبیعت، باورها و اعتقادات مذهبی و ملی او است. برخی از نتایجی که نویسندگان این مقاله با بررسی نماد در سروده های امین پور به آنها دست یافته اند؛ عبارت است از: 1. خاستگاه بیشتر نمادهای امین پور دین و مذهب است. 2. دفتر شعری «تنفس صبح» بیشترین نماد را در خود جا داده است. 3. لاله، رنگ های زرد، سرخ، سبز، کال و... در سروده های او دارای معنای نمادین هستند.
Two types of symbol can be seen in Aminpour’s poetry: common symbols used in the Persian literature in general and the symbols the poet himself made and introduced to the Persian poetry. Though innovative, we should remember that it is the nature, and his religious beliefs that feed them. Studying the symbols in Aminpour’s works we concluded the following: 1. Source of most symbols is religion. 2. The poem collection of “Breathing of the Morning” bears more symbols. 3. The words tulip; yellow, red, green, unripe, and … are of symbolic meanings in his poems.
