بررسی شواهد تشکیل دوپلکس ترافشارشی در باختر شاهرود، البرز خاوری
محورهای موضوعی :
1 - دانشگاه گلستان
2 - دانشگاه گلستان،
کلید واژه:
چکیده مقاله :
منطقه مورد مطالعه در مرز جنوبی البرز خاوری و درحدواسط گسل‌های شمال شاهرود و آستانه قرار گرفته و دارای رخنمون هایی با محدوده سنی پالئوزوئیک تا عهد حاضر می باشد. بررسی های ساختاری متعددی از قبیل تحلیل هندسی چین ها و تحلیل هندسی و حرکتی گسل ها در منطقه صورت گرفته است. داده های صحرایی و تحلیل های نرم افزاری نشان می دهد که اکثر چین خوردگی ها در بخش خاوری منطقه دارای محورهای شمال خاوری- جنوب-باختری و در بخش باختری دارای محورهای خاوری- باختری می باشند. چین های کوچک مقیاس نیز به دلیل قرار گرفتن در فرادیواره گسل رانده طزره، ساختارهای مرتبط با گسلش هستند. چین های بزرگ مقیاس با داشتن سطح محوری متمایل به جنوب خاوری با ساختار گل مانند درنظر گرفته شده برای البرز مطابقت دارند. همچنین گسل های موجود در منطقه دارای دو روند شمال خاوری- جنوب باختری برای خاور منطقه و خاوری- باختری در باختر منطقه بوده و به نحوی آرایش یافته اند که به منطقه، آرایش فلسی داده اند. با توجه به وجود ساختارهای فشارشی می توان پیشنهاد کرد که دوپلکس فشارشی دهملا در ارتباط با گسلش امتداد لغز در حدفاصل گسل‌های شاهرود و آستانه توسعه یافته است.
The study area is located in the southern boundary of the Eastern Alborz range between North Shahroud Fault and Astaneh Fault. The exposed formations are from Paleozoic to Cenozoic in age. Several structural surveys such as geometrical analysis of folds and geometrical and kinematical analysis of faults were studied. Field observations and software analysis revealed that most folded structures show a northeast-southwest trend in the eastern area and an east-west axis in the western area. Due to location of E-W trending mesoscopic folds on the hanging-wall of Tazareh thrust fault, these mesoscopic folds are fault-related folds. Axes and axial plane of folds revealed that macroscopic folds with a tendency toward south-east, are consistent with flower structure of the Alborz range. Available faults in the area have two trends: northeast-southwest in the eastern part and east-west trend in the western area, and their arrangements give a scaly situation to the area. Therefore, due to existence of east-west compressional structures, it could be suggested that Dehmolla contractional duplex is developed as a result of strike-slip faulting between Shahroud and Astaneh faults.
