جایگاه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در ارکان اصلی سازمان ملل متحد
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمان‌ها
1 - علوم انسانی
کلید واژه:
چکیده مقاله :
این مقاله به بررسی جایگاه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در ارکان اصلی سازمان ملل متحد و میزان سهم و نقش آنها در تأمین بودجه سازمان می‌پردازد. کشورهای عضو سازمان، بیش از یک‌چهارم اعضای سازمان ملل متحد را تشکیل می‌دهند و بالقوه می‌توانند نقش و نفوذ مناسبی در سازمان ملل داشته باشند. بررسی میزان حضور کشورهای اسلامی در مدت فعالیت بیش از 70 سال سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که حضور و نقش آنها در برخی ارکان اصلی همچون دیوان بین‌المللی دادگستری، دبیرکلی ملل متحد و شورای امنیت متناسب با میزان جمعیت و وسعت این دولت‌ها نیست. از سوی دیگر، هرچند 57 کشور اسلامی عضو سازمان همکاری اسلامی درمجموع تنها حدود 6 درصد بودجه سازمان را تأمین می‌کنند، اما نظر به اینکه 173 دولت عضو ملل متحد درمجموع تنها 15 درصد بودجه سازمان را در سال 2016 تأمین کرده‌اند، درصد مذکور قابل‌توجه است. ضعف عمده کشورهای اسلامی آن است که آنها به‌مثابه یک هویت واحد در رقابت‌های انتخاباتی ارکان اصلی یا در دیگر فعالیت‌های سازمان شرکت نمی‌کنند، بلکه منافع فردی یا گروهی خاص خود را خارج از سازمان همکاری اسلامی دنبال می‌کنند.
The study of the status of OIC member states in the main organs of the United Nations and their contribution in the budget of the UN is the main subject addressed by this article. The member states of OIC make up more than a quarter of UN members and they could potentially have an appropriate role and influence in this organization. The evaluation of the presence of Islamic countries during more than 70 years of United Nations activities show that their presence and role in some main organs such as the International Court of Justice, the UN Secretary General and the Security Council are not commensurate with the population and the size of these countries. On the other hand, however, 57 Islamic countries totally account for only about 6 percent of the budget of the Organization of Islamic Cooperation Organization 173 United Nations member states in 2016 provided 15 percent of the budget of this organization, this percentage is significant. The major weakness of Islamic countries is that they do not participate as a single whole in competition for positions or in other activities of the organization but they pursue their own particular interests within the OIC individual or group outside of the OIC to follow.
