خواندن «روایت» پیشینه¬های معماری؛ راهکاری برای ارتقاء توان طراحی دانشجویان معماری
محورهای موضوعی :
1 - دانش اموخته دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی تهران
2 - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهیدبهشتی تهران
کلید واژه: روایت, یادگیری فعال, طراحی معماری.,
چکیده مقاله :
روایت گویی در تمامی تمدن های شناخته شده انسانی به عنوان یک سنت وجود دارد و به عنوان ساختاری که دانسته ها و عقاید بشری و دستاورد تجارب زیسته آن ها را منتقل می نماید، همواره مورد توجه بوده است. امروزه بهره گیری از شیوه روایت گویی در آموزش فعال مورد توجه بسیار قرار گرفته است. این نوشتار برین اساس خواندن روایت معمارانه فضا، در مواجهه با آثار و پیشینه های معماری را به عنوان پیشنهادی برای کاربست محیط یادگیری سازنده گرا در آتلیه های طراحی معرفی می کند و برین باور است که این روش می تواند ارتقای توان طراحی دانشجویان را به دنبال داشته باشد. برای این منظور این نوشتار با راهبرد تحقیق کیفی و با رویکرد تفسیرگرایی و با رجوع به مطالعات اسنادی و کتابخانه ای در تلاش است تا از طریق تبیین مفهوم روایت و محیط های یادگیری سازنده گرا، چگونگی خواندن روایت معمارانه فضا از پیشینه ها و آثار معماری در اتلیه های طراحی را شرح داده و چگونگی تاثیر آن بر توانایی طراحی دانشجویان را مورد مطالعه قرار دهد و درین مسیر درمی یابد که چنین رویکردی می تواند با تقویت تصویرسازی ذهنی، تجسم تجربه جانشینی و توسعه راه حل های خلاق، ارتقای توان طراحی دانشجویان را در پی داشته باشد.
Narrative has existed in all known human civilizations as a tradition and has always been considered as a structure that transmits human knowledge and ideas and the achievement of their lived experiences. Accordingly, theorists have considered human life as a narrative life and even scientific theories as constantly modifiable narratives that provide an explanation of the world and try to have the power to predict and control the world. Therefore nowadays, the use of narration method in active education has received a lot of attention. According to the role of narration in understanding the world and human experience, various articles point out that the use of narration in educational methods can increase the transfer of learning. Also by creating awareness, enthusiasm and participation, increase curiosity and creativity and better understanding of the subject under study. Therefore, this article, which is considered applied research goal, with a qualitative research strategy and with reference to documentary and library studies and with an interpretive approach, tries to explain the concept of narrative and constructive learning environments. Explains how to read the architectural narrative of space of architectural works in design studios and how it affects students' design ability. It shows that reading the narrative of these works can appear at different levels of abstraction from description to interpretation, and by its Situatedness, Event sequenting and different world makings, provide multiple representations of reality. That can enhance students' design ability by strengthening mental imagery, visualizing the experience of substitution, and developing creative solutions.
1. احمدی، ب. (۱۳۸۰). ساختار و تأویل متن. تهران: نشر مرکز.
2. استرنبرگ، ر. (۱۳۸۷). روان¬شناسی شناختی. ترجمه خرازی، ک. و حجازی، ا. تهران: سمت.
3. افخمی ستوده، ح. (۱۳۸۸). روایت¬شناسی رولان بارت: نگاهی به درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت¬ها. ماه ادبیات، 32، ۴۹ـ۵۲.
4. براهیمی، م. (۱۳۸۵). مروری بر بوطیقای ارسطو و مفاهیم اصلی آن. خیال، ۱۸، ۴ـ۶۷.
5. پرینس، ج. (۱۳۹۱). روایت¬شناسی: شکل و کارکرد روایت. ترجمه شهبا، م. تهران: مینوی خرد.
6. خویی، ح. (۱۳۸۴). نقد آثار معماری در کارگاه معماری. مجموعه مقالات دومین همایش آموزش معماری. تهران، نشر نگاه امروز، ۹۳ـ۱۰۴.
7. دهخدا، ع. و دیگران. (۱۳۷۷). لغت نامه. تهران: روزنه.
8. ریکور، پ. (۱۳۸۳). زمان و حکایت. ترجمه نونهالی، م. جلد اول. تهران: گام نو.
9. ریکور، پ. (۱۳۹۰). زندگی در دنیای متن: شش گفتگو، یک بحث. ترجمه احمدی، ب. تهران: نشر مرکز.
10. سولسو. ر. ال. (۱۳۸۸). روان¬شناسی شناختی. ترجمه ماهر، ف. ویرایش ۲، تهران: رشد.
11. سیف، ع. (1380). روان¬شناسی پرورشی. تهران: انتشارات آگاه، چاپ پنجم.
12. طلیسچی، غ.، ایزدی، ع.، و عینی¬فر، ع. (۱۳۹۱). پرورش توانایی طراحی طراحان مبتدی معماری. نشریه هنرهای زیبا، 17(4)، ۱۷ـ۲۸.
13. فردانش، ه. (۱۳۸۷). طبقه¬بندی الگوهای طراحی سازنده¬گرا براساس رویکردهای یادگیری و تدریس. مطالعات تربیتی و روان-شناسی، ۹(۲)، ۵-۲۲.
14. کریم¬زاده، س.، اعتصام، ا.، فروتن، م.، و دولتی، م. (۱۳۷۹). روایت معماری؛ مطالعه تطبیقی روایت در معماری و داستان. کیمیای هنر، 7(28)، ۹۳-۱۰۷.
15. کلامی، م.، و ندیمی، ح. (۱۳۹۳). تأملی بر نقش دانش شخصی از موقعیت طراحی در شکل¬گیری مولدهای اولیه طراحی. صفه، ۶۴، ۱۹-۳۲.
16. مراد حاصلی، م. (۱۳۹۸). مروری بر تصویرسازی ذهنی. رویش روان¬شناسی، 8(5)، ۱۳۳-۱۴۲.
17. میرجانی، ح.، ندیمی، ح.، و رازجویان، م. (۱۳۸۸). رجوع معمارانه به گذشته: جستجوی روشی جهت کسب دانش عملی طراحی از طریق تجربه مصادیق معماری. رساله جهت اخذ درجه دکتری.
18. نازی دیزجی، س.، کشتکار قلاتی، ا.، و پرویزی، ر. (۱۳۸۹). استفاده از روایی¬گویی در آموزش معماری. فناوری آموزش، 5(۲)، ۱۲۳-۱۳۴.
19. ندیمی، ح. (۱۳۷۸). جستاری در فرآیند طراحی معماری. صفه، ۲۹، ۹۵ـ۱۰۳.
20. هرمن، د. (۱۳۹۳). عناصر بنیادین در نظریه¬های روایت. ترجمه صافی، ح. تهران: نشر نی.
21. Abrahamson, C.E. (1998). Story Telling as a Pedagogical Tool in Higher Education. Education, 118(3), 440-451.
22. Arya, D. J., & Maul, A. (2012). The role of the scientific discovery narrative in middle school science education: An experimental study. Journal of Educational Psychology, 104(4), 1022.
23. Battino, R. (2007). Guided Imagery: Psychotherapy and Healing Through the Mind Body Connection. Crown House Publishing.
24. Bergen, B. K. (2012). Louder than words: The new science of how the mind makes meaning. Basic Books.
25. Chen, T. (2003). Recommendations for creating and maintaining effective networked learning communities: A review of the literature. International Journal of Instructional Media, 30(1), 35.
26. Cullen, B. (2013). Storytelling and the Brain. Presented at FAB4, Nanzan university.
27. Feltz, D. L., & Landers, D. M. (2007). The effects of mental practice on motor skill learning and performance: A meta-analysis.
28. Gottschall, J. (2012). The storytelling animal: How stories make us human. Houghton Mifflin Harcourt.
29. Jonassen, D. H., & Hernandez-Serrano, J. (2002). Case-based reasoning and instructional design: Using stories to support problem solving. Educational Technology Research and Development, 50(2), 65-77.
30. Jonassen, D. H. (1991). Objectivism versus constructivist learning environments: Do we need a new pholodophical paradigm. Educational technology research and development, 39(3), 5-14.
31. Jonassen, D. H., & Rohrer-Murphy, L. (1999). Activity theory as a framework for designing constructivist learning environments. Educational technology research and development, 47(1), 61-79.
32. Jonassen, D. H. Hernandez-Serrano, J. (2002). Case-based reasoning and instructional design: Using stories to support problem solving. Educational technology research and development, 50(2), 65-77.
33. Ottley, A, et al. (2015). Improving Bayesian Reasoning: The effects of reasoning, Visualization, and Spatial ability. IEEE Transactions on Visualization and Computer Graphics. 22(1), 529-538.
34. Piaget J. (1975). The construction of reality in the child. Ballantine Books.
35. Selden, R. (2014). The theory of criticism: From Plato to the present: A reader. Routledge.
36. Sharp, V. F. (2008). Computer education for teachers: Integrating technology into classroom teaching. John Wiley & Sons.
37. Stephens, G. J., Silbert, L. J., & Hasson, U. (2010). Speaker–listener neural coupling underlies successful communication. Proceedings of the National Academy of Sciences, 107(32), 14425-14430.
38. Valdes, M. J. (1991). A Ricoeur Reader: Reflection and Imagination. Harstordishir: Harvester Wheatsheat.
