تمایل گردشگران به پرداخت هزینة خدمات در مقصدهای گردشگری روستایی
محورهای موضوعی :حمدالله سجاسی قیداری 1 , حمیده محمودی 2 , عاطفه جمعه ای 3
1 - دانشگاه فردوسی مشهد
2 -
3 - دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه: توسعه گردشگری, تمایل به پرداخت, مقصدهای گردشگری روستایی, روش ارزش گذاری مشروط,
چکیده مقاله :
توسعه ناشی از گردشگری زمانی امکان پذیر است که آورده های اقتصادی از سوی گردشگران برای جامعه محلی فراهم شده و آن ها مایل به پرداخت حق الزحمه خدمات گردشگری در روستاها باشند. هدف از این پژوهش تحلیل و بررسی میزان تمایل گردشگران به پرداخت دستمزد خدمات گردشگری در روستاهای بخش شاندیز، شهرستان بینالود است. بر این اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و میزان تمایل به پرداخت با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مدل لاجیت محاسبه شده است. همچنین برای شناخت فضایی تفاوت تمایل گردشگران به پرداخت هزینه ها، از مدل وایکور استفاده شده است. تعداد روستاهای نمونه برابر با 11 روستای گردشگری، در مقطع زمانی سال 1397 انجام شده و نمونه ها با توجه به فرمول کوکران و با خطای 1/0 معادل 96 گردشگر تعیین گردید. نتایج نشان می دهد هر گردشگر به طور متوسط تمایل دارد مبلغی معادل 776540 ریال در روستا هزینه نماید. همچنین با توجه به مجموع میزان تمایل گردشگران به پرداخت هزینه ها در یک شبانه روز، بیشترین تمایل به پرداخت در زمینه استفاده از امکانات تجاری، پذیرایی و تفریحی، و در مرتبه بعد بیشترین تمایل به پرداخت در بخش امکانات اقامتی است. همچنین بر اساس مدل وایکور، گردشگران تمایل دارند در روستای ویرانی هزینه های بیشتری پرداخت نمایند که دلیل آن وجود امکانات و خدمات بیشتر این روستا در زمینه پذیرایی و رستوران است.
Tourism-baed development would only takes place if local communities are provided with the revenues earned from visiting tourists who are willingly pay for tourism services offered. This study, therefore, sought to investigate the willingness of toursits visiting the villages of Shandiz city in Binalood town to pay for tourism services offered there. Being a descriptive-analytic research, the study used conditional evaluation method and logit model to measure the pay willingness rate. Vikor model was also employed to identify the spatial differences among the tourists in terms of their willingness to pay for the services they received. The population of the study comprised of eleven villages which were visited throughout 2018 by 96 visitors who were selected as the participants of the study according to Cochran formula with 0.1 error rate. The results of the stusy indicate that tourists tends to spend an average of 776540 Rials (equal to 6 USD) in the villages they visit. Taking the the total willingness of the visiting tourists to pay for the services for a full day into account, commercial facilities, catering, recreation, and residential facilities were the most willingly paid services respectively. Moreover, based on the Vikor model, tourists spend more money in Virani village as more services are offered there in terms of restaurant, catering, and residential facilities.
احمدیان، مجید؛ مدنی، شیما؛ خلیلی عراقی، منصور و رهبر، فرهاد. (1389). «برآورد ارزش اقتصادی آبسنگ‌های مرجانی جزیره کیش با توجه به استفاده تفریحی آنها و بهره‌گیری از روش تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان». نشریه علمی- پژوهشی اقیانوس شناسی، 1(4)، 37-48.
تقوی، مهدي و پور سلیمانی، علی قلی. (1388). «عوامل موثر بر رشد صنعت گردشگري ایران». پژوهشنامه اقتصادي، 9(3)، 157-172.
حاجی¬نژاد، علی؛ پایدار، ابوذر؛ باقری، فاطمه و عبدی، ناصر. (1393). «تدوین برنامه راهبردی توسعه¬ی گردشگری روستایی ایران». فصلنامه سیاست¬های راهبردی و کلان، 8(2)، 135-111.
راسخی، سعید؛ کریمی، سعید و حامدی رستمی، منیره. (1391). «اندازه¬گیری و عوامل موثر برتمایل به پرداخت گردشگران ساحلی با استفاده از روش ارزش¬گذاری مشروط سواحل دریای¬خزر». مجله¬ی برنامه¬ریزی و توسعه¬ی گردشگری، 2(1)، 32-13.
سام دلیری، احمد؛ مرتضوی، سید ابوالقاسم و امیرنژاد، حمید. (1396). «برآورد ارزش تفریحی دریاچه ولشت در ناحیه روستایی کلاردشت شهرستان چالوس. فصلنامه اقتصاد فضا». ویژه¬نامه گردشگری روستایی، 6، 132-152.
سحابی، بهرام؛ حاجیان، محمد هادی و جواهری، بختیار. (1391). «عوامل مؤثر برتمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و برآورد ارزش تفریحی منطقه جاجرود». مجله مدل¬سازی اقتصادی، 6(1)، 111-126.
عبدالهی، بابک؛ راحلی، حسین و ساجدی نیا، علی. (1390). «برآورد تمایل به پرداخت و عوامل موثر برآن در میان بازدیدکنندگان منطقه¬ی تفرجی سردابه استان اردبیل». مجله تحقیقات اقتصاد کشاورزی، 3(2)، 59-37.
مدنی، شیما. (1393). «مقایسه دو روش تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و هزینه سفر منطقه¬ای برای برآورد مازاد مصرف¬کننده در ارزش تفریحی». فصلنامه سیاست¬گذاری پیشرفت اقتصادی دانشگاه الزهرا(س)، 3(2)، 93-72.
مظفر، حسین؛ اصفهانی، مینا و پاداش، علی. (1387). «بررسي راه¬هاي توسعه¬ي مشاركت مردم در صنعت جهانگردي». مجله مدیریت فرهنگی، 2(3)، 43-53.
مهدوی، مسعود؛ قدیری معصوم، مجتبی و قهرمانی، نسرین. (1387). «اثرات گردشگری بر توسعه روستایی با نظر سنجی از روستاییان دره کن و سولقان». فصلنامه روستا وتوسعه، 2(11)، 39-60.
موسوی، سید نعمت الله. (1394). «برآورد ارزش گذاری اقتصادی-تفرجگاهی آبشار و محوطه تفریحی خفر و تعیین عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط»(CVM)». مجله برنامه¬ریزی منطقه¬ای، 5(18)، 157-170
موسوی، سیدنساء و رجبی، مصطفی. (1391). «کاربرد الگوی پروبیت رتبه¬ای در تحلیل عوامل موثر بر تمایل به پرداخت گردشگران روستای ابیانه». مجله پژوهش¬های روستایی، 4(3)، 58-31.
مولائی، مرتضی؛ قهرمان¬زاده، محمد و مهدی زاده، یونس. ( 1388). «برآورد ارزش تفریحی کاخ سردار ماکو و تعیین عوامل موثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان». فصلنامه¬ مدل¬سازی اقتصادی، 2(3)، 193-173.
مولائی، مرتضی و کاوسی کلاشمی، محمد. (1390). «برآورد ارزش حفاظتی گل سوسن چلچراغ با استفاده از روش ارزش¬گذاری مشروط با انتخاب دوگانه یک-بعدی». نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی، 25(3)، 322-329.
Atelievic, J. (2007). Small. Tourism Firms and Management Practices in New Zealand. The center stage Macro Region. Tourism Management, 28(1), 307-316.
Birdir S, Unal O, Birdir K, and Williams A. (2013). Willingness to pay as an economic instrument for coastal tourism management. Cases from Mersin. Turkey. Tourism Management, 36(34), 279-283.
Breidenhann, J. & Wickens, E., (2004). Tourism routes as a tool for the economic development of rural areas vibrant hope or impossible dream? Tourism Management, 25(1), 71- 79.
Dwyer L., Edwards D., Mistilis N., Roman C., and Scott N., (2009). Destination and enterprise management for a tourism future". Tourism Management, 30(2), 63–74.
Fossati, A., & Panella, G., ¬¬ (2000). Tourism and sustainable development. A theoretical framework. In A. Fossati, & G. Panella (Eds.). Tourism and sustainable economic development (pp. 3 - 36). Boston. Kluwer Academic Publishers.
Garcia, M.N., Munoz-Gallego, P.A. & Gonzalez-Benito, O. (2017). Tourists’ willingness to pay for an accommodation. The effect of eWOM and internal reference price. International Journal of Hospitality Management, 62, 67-77.
Giaoutzi, M., & Nijkamp, P., (2006). Emerging trends in tourism development in an open world. Publisher: Ashgate.
Gurluk, S. (2006). The estimation of ecosystem services’ value in the region of Misi Rural Development Project. Results from a contingent valuation survey. Forest Policy and Economics, 9, 209– 218.
Hall, M. (2011). Health and medical tourism. A kill or cure for global public health? Tourism Review of AIEST, 66(1–2), 4–15.
Hanemann, W. M. (1984). Welfare evaluations in contingent valuation experiments with discrete responses. American Journal of Agricultural Economics, 71(3), 332-341.
Lee, C.C., & Chang, C.P.¬ (2008). Tourism development and economic growth. a closer look at panels. Journal of Tourism Management, 29(1), 180 – 192.
Leh, F. C., Mokhtar, F. Z., Rameli, N., & Ismail, K. (2018). Measuring Recreational Value Using Travel Cost Method (TCM): A Number of Issues and Limitations. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 8(10), 1381–1396.
Matthew, N. K., Shuib, A., Ramachandran, S., Mohammad-Afandi, S. H. (2019). Economic valuation using Travel Cost Method (TCM) in Kilim Karst Geoforest Park, Langkawi, Malaysia. Journal of Tropical Forest Science, 31(1), 78-89.
Moric, I. (2013). The Role and Challenges of Rural Tourism Development in Transition Countries. Montenegro Experiences. Turizam, 17(2), 84-95.
Moufakkir, O., & Reisinger, Y. (2013). The host gaze in global tourism. Exploring social interactions of backpackers. Annals of Tourism Research, 28(1), 50–67.
Okech, R., Haghiri, M., George. B. (2012). Rural tourism as a sustainable development alternative. An analysis with special reference to Luanda-Kenya. Revista de Cultura e Turismo, 6(3), 36-54.
Ramsey, M. and Schaumleffel, N.A., (2006). Agritourism and Rural Economic Development. Indiana Business Review, 81(3), 6-9.
Rosenberger, R.S., NeedhamAnita, M.D., Morzillo, A.T., Moehrke, C. (2012). Attitudes, willingness to pay, and stated values for recreation use fees at an urban proximate forest. Journal of Forest Economics, 18(4), 271-281.
Rosentraub M. S., and Joo M. (2009). Tourism and economic development. Which investments produce gains for regions? Tourism Management, 30(2), 759–770.
Sebele, Lesego S. (2010). Communitybased tourism ventures. Benefits and challenges. Khama Rhino Sanctuary Trust. Central District. Botswana. Journal of Tourism Management, 31(1), 136–146.
Sokhanvar, A., Ciftcioglua, S., Javid, E. (2018). Another look at tourism-economic development nexus. Tourism Management Perspectives, 26, 97-106.
Torre, L., Luis. H. (2014). Rural Tourism in the South of Spain. An Opportunity for Rural Development. Modern Economy, 5(2), 152-160.
Tuan, T.H., and Navrud, S. (2008). Capturing the benefits of preserving cultural heritage. Jounal of cultural heritage, 9(3), 326-337.
Wang, L., Yotsumoto, Y. (2018). Conflict in tourism development in rural China. Tourism Management, 70(9), 188-200.
World Travel & Tourism Council, global economic impact& issues. (2018).
