طنین سوررئالیسم غربی در صدای پای آب سپهری
محورهای موضوعی : تحلیل متون نظم
مهرداد آقائی
1
,
فاضل عباس اده
2
,
سوسن غایبزاده
3
1 - ادبیات و علوم انسانی
2 - دانشگاه آزاد پارس آباد
3 - دانشگاه محقق اردبیلی
کلید واژه: سهراب سپهری, مکتب سوررئالیسم, صدای پای آب, سبک شعری, عرفان شرقی,
چکیده مقاله :
چکیده سوررئالیسم با تمام شبهه ها و سردرگمی های خود چنان آتشی بر جان ادبیات انداخته که همچون سیلی ویرانگر خاوران را به سان باختران درنوردیده و شوری به همه عالم زده است. سهراب سپهری، شاعر و نقاش و طبیعت‌گرای ایرانی، طی سفرهایی که به شرق و غرب عالم داشت و نیز آشنایی او با عرفان شرقی و مکتب‌های ادبیات غرب باعث شد که در شعر او الهامات سوررئالیستی جلوه-گری کند. این مقاله بر آن است که ضمن معرفی مکتب سوررئالیسم به بررسی ویژگی های آن در شعر «صدای پای آب» سپهری بپردازد. با توجه به شواهد موجود در این شعر مشهور، این نتیجه حاصل شد که سپهری در سبک شعری خود در«صدای پای آب» بسیاری از اصول و مبانی سوررئالیستی را درنوردیده و پا به عرصه فراواقعیت هایی نهاده که حتی خود غربی ها هم به آن دست نیازیده اند. هدف از این پژوهش، ترسیم جهان واقعی با زبانی فراواقعی و رسیدن به حقیقت برتر از طریق امور ذهنی و روحی، با بهره گیری از مکتب سوررئالیسم در این اثر شاعر مذکور است.
Abstract Surrealism, with all its misgivings and confusion, has thrown so much fire into the lives of literature that it has swept across the East like a devastating slave and has swept all over the world. Sohrab Sepehri, an Iranian poet and painter and naturalist, made his surrealistic inspirations in his poetry during his travels to the East and West, as well as his acquaintance with Eastern mysticism and Western literature schools. This article seeks to introduce the school of surrealism to examine its features in Sepehri's poem "The Water footsteps." According to the evidence in this famous poem, it was concluded that Sepehri, in his poetic style in "The Water footsteps" had surpassed many of the surrealistic principles and grounded in the realities that even the Westerners themselves They need a hand. The purpose of this study is to depict the real world in a supernatural language and to reach the supreme truth through mental and spiritual affairs, by using the school of surrealism in this poet's work.
منابع
آدونیس، علی احمد سعید، تصوف و سوررئالیسم، ترجمه حبیب‌الله عباسی، 1385، سخن، تهران.
اردلانی، شمس الحاجیه. 1395. «كاركرد اسطوره¬ها در اشعار سهراب سپهري». فصـلنامة ادبیات عــرفانـی و اسطـوره شنـاختی. س 12ـ ش 42ـ بهار 1395. صص 11- 42.
اسداللهی، خدابخش؛ اسمعیلی¬پور لوکلایه، مینا، 1391، سهراب سپهری و سوررئالیسم (بررسی تصاویر سوررئالیستی در هشت کتاب سهراب سپهری)، انجمن‌های علمی و ادب فارسی، دوره 7، صص 480-481.
انوشه، حسن؛ فرهنگنامه ادبی فارسی (دانشنامه ادب فارسی 2)، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1376، چاپ اول، صص 836-839 و صص 795-796.
بیگزبی، سی. وی. ای. (1376). دادا و سوررئالیسم، ترجمه حسن افشار، چ دوم، تهران: نشر مرکز.
ثروت، منصور (1385) آشنایی با مکتب‌های ادبی، تهران: سخن.
حسن‌زاده¬ میرعلی، عبدالله؛ عبدی، محمدرضا، 1392، نگاهی گذرا به جلوه‌های سوررئالیستی هشت کتاب، ادبیات پارسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال سوم، ش اول، صص 77-95.
داد، سیما (1371) فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران: مروارید.
راغب، نبیل، 2003؛ موسوعة النظریات الأدبیه، الطبعه الأولی، بیروت: مکتبه لبنان ناشرون.
سپهری، سهراب (1387)، هشت کتاب. تهران: طهوری.
سید حسینی، رضا (1389)، مکتب‌های ادبی، ج 2، چ پانزدهم، تهران: نگاه
شمیسا، سیروس (1382)، نگاهی به سپهری، تهران: صدای معاصر.
فتوحی، محمود، (1386)، بلاغت تصویر، سخن، تهران، چاپ اول.
مرادی کوچی، شهناز، (1380)، معرفی و شناخت سهراب سپهری، قطره، تهران، چاپ اول.
نامدار، کاظم، (1389) «جلوه‌های سوررئالیستی صدای پای آب»، مجله رشد زبان و ادب فارسی تابستان 1389 شماره 94، صص 26- 29.
نرماشیری، اسماعیل، (1391) «نگاهی تحلیلی ـ فلسفی به منظومة «صدای پای آب سپهری»، مجله ادبیات پارسی معاصر، پاییز و زمستان 1391. دوره 1، شماره 2، ، صص 133-149.
یاحقی، محمدجعفر (1379)، جویبار لحظه‌ها، تهران: جامی.
