تبیین نسبت شکاف‌های اجتماعی و وحدت ملی در ایران
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 - دانشگاه خوارزمی
کلید واژه: ایران وحدت ملی شکاف‌های اجتماعی توسعه تحلیل ثانویه,
چکیده مقاله :
حفظ و تقویت وحدت و همبستگی ملی، یکی از مهم‌ترین اولویت‌های تمام نظام‌های سیاسی است؛ زیرا افزایش ضریب همبستگی ملی باعث کاهش تهدیدهای داخلی و خارجی و مآلاً فراهم شدن زمینه‌های مناسب برای توسعه و پیشرفت کشور می‌شود. ایران از جمله کشورهایی است که با اتکا به پیشینۀ تاریخی و تمدنی خود در طول قرن‌های متمادی توانسته است بر چالش‌های معطوف به واگرایی غلبه کند، به نحوی که علی رغم اشغال این کشور و نیز انتزاع بخش‌هایی از سرزمین پهناور آن، همواره در طول تاریخ به عنوان یک واحد سیاسی قدرتمند، مستقل و دارای حاکمیت فراگیر به حیات خود ادامه داده است. در چند دهه اخیر نیز وحدت و همبستگی ملی بیش از پیش در معرض چالش‌های داخلی و تهدیدهای خارجی قرار گرفته که از جمله مهم‌ترین چالش‌های داخلی فعال شدن برخی شکاف‌های اجتماعی در مقاطعی از زمان بوده است. این مقاله بدون انکار، نقش تهدیدهای خارجی در تضعیف وحدت ملی بر عوامل داخلی تمرکز کرده و می‌کوشد نسبت چهار شکاف اجتماعی عمده در ایران (شکاف نسلی، جنسیتی، قومی و مذهبی) را با ابعاد مختلف وحدت و همبستگی ملی (ابعاد دینی، سرزمینی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی) بررسی کند. روش مورد استفاده در این مقاله، روش تحلیل ثانویۀ یافته‌های پژوهشی و مقطع مورد بررسی دهۀ 1390- 1380 است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد بین دو سر طیف‌های معطوف به شکاف‌های اجتماعی دربارۀ ابعاد مختلف وحدت و همبستگی ملی اختلاف نظر جدی وجود ندارد و هم گرایی ملی در ایران از سطح مناسبی برخوردار است.
Maintaining and strengthening national unity and integrity is one of the most important priorities of all political systems, because increasing the correlation coefficient can lead to reducing internal and external threats and providing good grounds for development and progress of the country. Iran is one of the countries that by relying on its historical background and civilization can overcome on the divergence challenges, throughout centuries. So despite, the occupation of this country and abstraction of some parts of vast territory by aliens at some historical sections, in recent decades,it continued to be a powerful and independent political unit with pervasive sovereignty. National unity and solidarity have been more exposed to domestic challenges and external threats and among them, the most important domestic challenge is the activation of some social gaps at some profiles of time. This article inevitably focuses on the role of external threats in weakening national unity on domestic factors and tries to investigate the ratio of four major social gap in Iran (generation gap, gender, ethnic and religious gap)with different dimensions of national unity ( religious, territorial, political, cultural, social dimensions). The used method in this article is secondary analysis method of research findings and studied period is between 2001-2011. The obtained results show that in this time period, there is no serious disagreement between two ends of spectrums oriented to social gaps about the various aspects of national unity and national convergence in Iran has benefited from a good level.
