مجلس شورای اسلامی و سیاست‌گذاری در ایران (1359-1387)
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 - دانشگاه فردوسی مشهد
2 -
کلید واژه: مجلس شورای اسلامی ایران سیاست‌گذاری ساختارها کنشگران,
چکیده مقاله :
این مقاله با استفاده از نظریة ساختار- کارگزار و روش تحلیل ساختارهای قانونی و مطالعة کنش های کارگزاران با طراحی و کاربست یک مدل مفهومی- نظری به بررسی عوامل مؤثر بر نقش مجلس شورای اسلامی در فرایند سیاست گذاری در ایران و میزان اثرگذاری آن در این فرایند می‌پردازد. در چارچوب نظریة ساختار- کارگزار، نقش مجلس در سیاست گذاری متأثر از دسته ای از ساختارها و كنشگران است. ساختارها شامل اختيارات و صلاحيّت های مجلس، سازمان دروني مجلس، چگونگی توزيع قدرت در نظام سیاسی و ساخت های بيرون از مجلس اما مؤثر بر آن و كنشگران شامل رئيس مجلس، رئيس قوة مجريه، نمايندگان و گروه هاي نفوذ هستند. داده های موجود و گردآوری شده و کاربست آنها در چارچوب نظریة ساختار و کارگزار و مدل مفهومی مقاله نشان می دهد مجلس در فرایند سیاست‌گذاری ایران تعیین کننده نيست، اما اثرگذار است.
Law-making assemblies are one of the institutions involved in the process of policy making. The range of their intervention is from real determination to formal influence. This fluctuation is affected by two categories of structural factors and agents. The structures include the jurisdiction of Parliament, internal organizations of parliament, the power distribution in political systems and external structures which have impact on Parliament. The agents include executive head of parliament, chief executive, representatives and influential groups. Three types of parliament are detectable from relationship of these structures and agents that are determinative parliament, effective, low- of -effect and neutral in the process of policy making. This study is going to investigate the role of Islamic assembly in the process of policy makings in Iran based on the theoretical framework. The results of this study show that assembly had causative, and not determinative, role in regard to structural factors and agents in the process of policy makings.
